EPON (Παθητικό Οπτικό Δίκτυο Ethernet)
Το παθητικό οπτικό δίκτυο Ethernet είναι μια τεχνολογία PON που βασίζεται στο Ethernet. Υιοθετεί μια δομή σημείου προς πολλαπλά σημεία και παθητική μετάδοση οπτικών ινών, παρέχοντας πολλαπλές υπηρεσίες μέσω Ethernet. Η τεχνολογία EPON έχει τυποποιηθεί από την ομάδα εργασίας IEEE802.3 EFM. Τον Ιούνιο του 2004, η ομάδα εργασίας IEEE802.3EFM κυκλοφόρησε το πρότυπο EPON - IEEE802.3ah (το οποίο συγχωνεύτηκε στο πρότυπο IEEE802.3-2005 το 2005).
Σε αυτό το πρότυπο, οι τεχνολογίες Ethernet και PON συνδυάζονται, με την τεχνολογία PON να χρησιμοποιείται στο φυσικό επίπεδο και το πρωτόκολλο Ethernet να χρησιμοποιείται στο επίπεδο σύνδεσης δεδομένων, αξιοποιώντας την τοπολογία του PON για την επίτευξη πρόσβασης Ethernet. Επομένως, συνδυάζει τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας PON και της τεχνολογίας Ethernet: χαμηλό κόστος, υψηλό εύρος ζώνης, ισχυρή επεκτασιμότητα, συμβατότητα με το υπάρχον Ethernet, βολική διαχείριση κ.λπ.
GPON (PON με δυνατότητα Gigabit)
Η τεχνολογία είναι η τελευταία γενιά προτύπου παθητικής οπτικής ολοκληρωμένης πρόσβασης ευρείας ζώνης, βασισμένη στο πρότυπο ITU-TG.984.x, το οποίο έχει πολλά πλεονεκτήματα, όπως υψηλό εύρος ζώνης, υψηλή απόδοση, μεγάλη περιοχή κάλυψης και πλούσιες διεπαφές χρήστη. Θεωρείται από τους περισσότερους παρόχους ως η ιδανική τεχνολογία για την επίτευξη ευρυζωνικής σύνδεσης και ολοκληρωμένου μετασχηματισμού των υπηρεσιών δικτύου πρόσβασης. Το GPON προτάθηκε για πρώτη φορά από τον οργανισμό FSAN τον Σεπτέμβριο του 2002. Με βάση αυτό, η ITU-T ολοκλήρωσε την ανάπτυξη των ITU-T G.984.1 και G.984.2 τον Μάρτιο του 2003 και τυποποίησε το G.984.3 τον Φεβρουάριο και τον Ιούνιο του 2004. Έτσι, τελικά σχηματίστηκε η οικογένεια προτύπων GPON.
Η τεχνολογία GPON προέρχεται από το πρότυπο τεχνολογίας ATMPON που σταδιακά διαμορφώθηκε το 1995, και το PON σημαίνει "Passive Optical Network" στα αγγλικά. Το GPON (Gigabit Capable Passive Optical Network) προτάθηκε για πρώτη φορά από τον οργανισμό FSAN τον Σεπτέμβριο του 2002. Με βάση αυτό, η ITU-T ολοκλήρωσε την ανάπτυξη των ITU-T G.984.1 και G.984.2 τον Μάρτιο του 2003 και τυποποίησε το G.984.3 τον Φεβρουάριο και τον Ιούνιο του 2004. Έτσι, τελικά σχηματίστηκε η οικογένεια προτύπων GPON. Η βασική δομή των συσκευών που βασίζονται στην τεχνολογία GPON είναι παρόμοια με την υπάρχουσα PON, αποτελούμενη από OLT (Optical Line Terminal) στο κεντρικό γραφείο, ONT/ONU (Optical Network Terminal ή Optical Network Unit) στο άκρο του χρήστη, ODN (Optical Distribution Network) που αποτελείται από μονοτροπική ίνα (SM fiber) και παθητικό διαχωριστή, και σύστημα διαχείρισης δικτύου που συνδέει τις δύο πρώτες συσκευές.
Η διαφορά μεταξύ EPON και GPON
Το GPON χρησιμοποιεί τεχνολογία πολυπλεξίας διαίρεσης μήκους κύματος (WDM) για να επιτρέπει την ταυτόχρονη μεταφόρτωση και λήψη. Συνήθως, για τη λήψη χρησιμοποιείται οπτικός φορέας 1490nm, ενώ για τη μεταφόρτωση επιλέγεται οπτικός φορέας 1310nm. Εάν χρειάζεται να μεταδοθούν τηλεοπτικά σήματα, θα χρησιμοποιηθεί και οπτικός φορέας 1550nm. Παρόλο που κάθε ONU μπορεί να επιτύχει ταχύτητα λήψης 2,488 Gbits/s, το GPON χρησιμοποιεί επίσης Πολλαπλή Πρόσβαση Διαίρεσης Χρόνου (TDMA) για να εκχωρήσει μια συγκεκριμένη χρονική θυρίδα για κάθε χρήστη στο περιοδικό σήμα.
Ο μέγιστος ρυθμός λήψης του XGPON είναι έως 10Gbits/s και ο ρυθμός μεταφόρτωσης είναι επίσης 2,5Gbit/s. Χρησιμοποιεί επίσης τεχνολογία WDM και τα μήκη κύματος των οπτικών φορέων ανοδικής και καθοδικής ροής είναι 1270nm και 1577nm, αντίστοιχα.
Λόγω του αυξημένου ρυθμού μετάδοσης, περισσότερες ONU μπορούν να χωριστούν σύμφωνα με την ίδια μορφή δεδομένων, με μέγιστη απόσταση κάλυψης έως και 20 χλμ. Παρόλο που το XGPON δεν έχει υιοθετηθεί ευρέως ακόμη, παρέχει μια καλή διαδρομή αναβάθμισης για τους παρόχους οπτικών επικοινωνιών.
Το EPON είναι πλήρως συμβατό με άλλα πρότυπα Ethernet, επομένως δεν υπάρχει ανάγκη μετατροπής ή ενθυλάκωσης όταν συνδέεται σε δίκτυα που βασίζονται σε Ethernet, με μέγιστο ωφέλιμο φορτίο 1518 byte. Το EPON δεν απαιτεί τη μέθοδο πρόσβασης CSMA/CD σε ορισμένες εκδόσεις Ethernet. Επιπλέον, καθώς η μετάδοση Ethernet είναι η κύρια μέθοδος μετάδοσης σε τοπικό δίκτυο, δεν υπάρχει ανάγκη μετατροπής πρωτοκόλλου δικτύου κατά την αναβάθμιση σε μητροπολιτικό δίκτυο.
Υπάρχει επίσης μια έκδοση Ethernet 10 Gbit/s που χαρακτηρίζεται ως 802.3av. Η πραγματική ταχύτητα γραμμής είναι 10,3125 Gbit/s. Η κύρια λειτουργία είναι ρυθμός ανοδικής και καθοδικής ζεύξης 10 Gbit/s, με ορισμένες να χρησιμοποιούν 10 Gbit/s κατοδική ζεύξη και 1 Gbit/s ανοδική ζεύξη.
Η έκδοση Gbit/s χρησιμοποιεί διαφορετικά οπτικά μήκη κύματος στην οπτική ίνα, με μήκος κύματος κατάντη 1575-1580nm και μήκος κύματος ανοδικής ροής 1260-1280nm. Επομένως, το σύστημα των 10 Gbit/s και το τυπικό σύστημα του 1 Gbit/s μπορούν να πολυπλεγούν σε μήκος κύματος στην ίδια οπτική ίνα.
Ενσωμάτωση τριπλής αναπαραγωγής
Η σύγκλιση τριών δικτύων σημαίνει ότι κατά τη διαδικασία εξέλιξης από το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο, το ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό δίκτυο και το Διαδίκτυο στο ευρυζωνικό δίκτυο επικοινωνιών, το ψηφιακό τηλεοπτικό δίκτυο και το Διαδίκτυο επόμενης γενιάς, τα τρία δίκτυα, μέσω τεχνικού μετασχηματισμού, τείνουν να έχουν τις ίδιες τεχνικές λειτουργίες, το ίδιο επιχειρηματικό πεδίο εφαρμογής, διασύνδεση δικτύου, κοινή χρήση πόρων και μπορούν να παρέχουν στους χρήστες φωνή, δεδομένα, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες και άλλες υπηρεσίες. Η τριπλή συγχώνευση δεν σημαίνει τη φυσική ενσωμάτωση των τριών κύριων δικτύων, αλλά αναφέρεται κυρίως στη συγχώνευση επιχειρηματικών εφαρμογών υψηλού επιπέδου.
Η ενσωμάτωση των τριών δικτύων χρησιμοποιείται ευρέως σε διάφορους τομείς, όπως οι έξυπνες μεταφορές, η προστασία του περιβάλλοντος, οι κυβερνητικές εργασίες, η δημόσια ασφάλεια και τα ασφαλή σπίτια. Στο μέλλον, τα κινητά τηλέφωνα θα μπορούν να παρακολουθούν τηλεόραση και να σερφάρουν στο διαδίκτυο, η τηλεόραση θα μπορεί να πραγματοποιεί τηλεφωνικές κλήσεις και να σερφάρει στο διαδίκτυο, και οι υπολογιστές θα μπορούν επίσης να πραγματοποιούν τηλεφωνικές κλήσεις και να παρακολουθούν τηλεόραση.
Η ενσωμάτωση των τριών δικτύων μπορεί να αναλυθεί εννοιολογικά από διαφορετικές οπτικές γωνίες και επίπεδα, που περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση τεχνολογίας, την ενσωμάτωση επιχειρήσεων, την ενσωμάτωση βιομηχανίας, την ενσωμάτωση τερματικών και την ενσωμάτωση δικτύου.
τεχνολογία ευρυζωνικής σύνδεσης
Το κύριο σώμα της τεχνολογίας ευρυζωνικής σύνδεσης είναι η τεχνολογία επικοινωνίας οπτικών ινών. Ένας από τους σκοπούς της σύγκλισης δικτύων είναι η παροχή ενοποιημένων υπηρεσιών μέσω ενός δικτύου. Για την παροχή ενοποιημένων υπηρεσιών, είναι απαραίτητο να υπάρχει μια πλατφόρμα δικτύου που να μπορεί να υποστηρίξει τη μετάδοση διαφόρων υπηρεσιών πολυμέσων (streaming media), όπως ήχος και βίντεο.
Τα χαρακτηριστικά αυτών των επιχειρήσεων είναι η υψηλή επιχειρηματική ζήτηση, ο μεγάλος όγκος δεδομένων και οι υψηλές απαιτήσεις ποιότητας υπηρεσιών, επομένως γενικά απαιτούν πολύ μεγάλο εύρος ζώνης κατά τη μετάδοση. Επιπλέον, από οικονομικής άποψης, το κόστος δεν θα πρέπει να είναι πολύ υψηλό. Με αυτόν τον τρόπο, η τεχνολογία επικοινωνίας οπτικών ινών υψηλής χωρητικότητας και βιώσιμης έχει γίνει η καλύτερη επιλογή για μέσα μετάδοσης. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας ευρυζωνικής σύνδεσης, ιδίως της τεχνολογίας οπτικών επικοινωνιών, παρέχει το απαραίτητο εύρος ζώνης, την ποιότητα μετάδοσης και το χαμηλό κόστος για τη μετάδοση διαφόρων επιχειρηματικών πληροφοριών.
Ως τεχνολογία-πυλώνας στον σύγχρονο τομέα των επικοινωνιών, η τεχνολογία οπτικών επικοινωνιών αναπτύσσεται με ρυθμό 100 φορές μεγαλύτερο κάθε 10 χρόνια. Η μετάδοση οπτικών ινών με τεράστια χωρητικότητα αποτελεί την ιδανική πλατφόρμα μετάδοσης για τα «τρία δίκτυα» και τον κύριο φυσικό φορέα της μελλοντικής λεωφόρου πληροφοριών. Η τεχνολογία επικοινωνίας οπτικών ινών μεγάλης χωρητικότητας έχει εφαρμοστεί ευρέως σε τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, δίκτυα υπολογιστών και δίκτυα ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και τηλεοπτικά δίκτυα.
Ώρα δημοσίευσης: 12 Δεκεμβρίου 2024